ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΧΟΥΜΕ

«…Εγώ που δεν θα ήθελα ούτε να κλάψω ούτε να γελάσω, σηκώθηκα όρθιος και έλεγξα, αν έβαλα στη βαλίτσα μου τα σωστά φάρμακα. τα είχα ρίξει μέσα στο πολύχρωμο τσαντάκι που είναι ειδικά γι΄ αυτό το σκοπό, αλλά δεν ήξερα αν είχα πάρει αρκετά πρεντνιζολόν, σαντολαντίτ και αλντακτόν σαλτουσίν, γι αυτό και άνοιξα το τσαντάκι, κοίταξα μέσα, και έπειτα το αναποδογύρισα πάνω στο τραπέζι που βρίσκεται κολλητά στο παράθυρο. Θα περνούσα άνετα τέσσερις μέρες μ’ αυτές τις ποσότητες αν οι υπολογισμοί μου ήταν σωστοί…